Oi!!

Even weer een berichtje uit Brazilië!
Afgelopen dinsdag werden wij wakker in ons hotel in São Leopoldo.
Na een heerlijk ontbijt stond Hans Trein (de directeur van COMIN) beneden op ons te wachten.
Hij leidde ons rond door de stad. Hij bracht ons eerst naar een rivier die door São Leopoldo loopt, daarbij stond een groot monument die te maken had met de geschiedenis van São Leopoldo. Hans weet overal wat over te vertellen, dit doet hij dan ook met groot plezier.
Hierna liet hij zijn lutherse kerk zien, voor de Brazilianen is dit de kerk van het horloge, omdat daar een klok opstaat, dit is niet het geval bij andere kerken in de stad.
We zijn door allerlei straten gelopen van de stad. Heel opvallend is dat hier een veel lichtere bevolking is dan in Rio. Dit komt doordat er vroeger veel Duitsers naar dit gebied zijn gekomen. Hans is ookvan Duitse afkomst, hij praat dan ook vloeiend duits.
Na een aantal winkelstraten zijn we richting het bureau van COMIN gelopen. Het bureau staat heel goed afgeschermd met poorten en bewaking. Het staat op een soort campus waar allerlei andere gebouwen staan. We kregen een korte rondleiding door het bureau van COMIN. Hans vertelde hierbij een aantal dingen.

Het was toen tijd om even te gaan eten. We zijn naar een restaurant gelopen met een lopend buffet. Weer allemaal super lekker! We komen hier zeker niet om van de honger.
Op de terugweg naar het bureau van COMIN, kwamen we langs het huis van Hans. Daar hebben we even naar binnen gekeken. Alle huizen en flats zijn hier goed beveiligd en bewaakt, met hoge hekken en schrikdraad erboven. Volgens Hans is het hier niet heel onveilig, maar iedereen doet het dus gaan de meeste mensen hierin mee. Maar deze zekerheid heb je hier niet altijd.
Toen we aankwamen bij het bureau van COMIN hebben we eigenlijk de hele middag gepraat met Hans en Cledes (een vrouw die ook bij COMIN werkt). Deze dag stond in het teken van de geschiedenis van Brazilië en de inheemse bevolking. We hebben heel veel informatie gekregen wat heel fijn was en heel interessant. Hierover zullen wij in Nederland vast meer vertellen, dit nemen we allemaal mee.
We hebben tussendoor ook nog een heeeel bijzonder drankje gedronken. Jan-Peter vond het wel lekker, niet zo heel gek omdat het naar rook van een sigaret smaakt. Hans was er zo te zien helemaal weg van.
's Avondszijn we nog even uit eten geweest, omdat iedereen trek had. We zijn gaan eten bij een soort pannenkoekenhuis die ook tosti's verkochten. De meeste van ons hadden een lekkere hartige pannenkoek, maar Lidwien, Hermela en Sanne vonden het nodig om een pannenkoek te bestellen met witte chocolade en aardbeien, met het idee dat de pannenkoek ingesmeerd was met een beetje chocolade en bedekt met aardbeien, alleen was dit niet het geval... (3 gesmolten witte chocolade repen met 2 aardbeien)
De drankjes waren ook echt braziliaans: Suco de abacaxi com hortela (ananassap met munt/mint) en guaraná (typisch braziliaans sapje).
Toen alle buikjes vol waren, gingen we naar de hotelkamer van de jongens om te reflecteren over de afgelopen 2 dagen. Dit deden we aan de hand van een blad met verschillende smiley's. Je moest er 3 uitkiezen die wezen op je gevoel van de afgelopen 2 dagen. Na wat gitaarmuziek van Hanneke en Rosemerijn (en het kattengejank van Jan-Peter: hij probeerde een kat na te doen) gingen we allemaal slapen.
(op Pieter, Tekalign en Jan-Peter na)

Het was een tamelijk rustige dag, maar wel vermoeiend door alle informatie die we van verschillende mensen kregen.

Groetjes!

Hermela en Sanne